18 Mart 2001.Yazar; Sevda Sultan.525- ci qəzet vasitəsilə.4- cü məktub.
17.01.2016 11:49
Yol getdim dünyanı sevr elədim mən,
Xəbərim olmadı yolun özündən...Rövşənin dəftərcəsi...ndən.
70- ci illərdə Bakıda olan böyük məhəllə davaları Cavadov qardaşlarının adıyla baglı idi.Rövşən bu davalarda güclü tərəf idi, amma gücündən sui isdifadə etməzdi.O, əksər hallarda qarşı tərəflə mübahisələri ədalətlə həll etməyə calışırdı. Yəqin aglına da gəlməzdi ki, nə vaxtsa məhəllə davaları qlobal müstəviyə kecəcək və cirkin siyasi oyunda o uduzacaq və ya uduzdurulacaq.
O, səhvlərini etiraf etməzdi, sadəcə susardı. Cünki, onun etirafı sükut idi..
....Rövşən ondan kömək umanların birinə də "YOX" deməzdi. Amma, ona " yox" dedilər.. Rövşən cətin anlarda ona müraciət edənlərdən imtina etməzdi. Amma, ondan imtina etdilər.. Rövşən həddən artıq diqqətli idi, hətta diqqətə layiq olmayanlara belə.( və bu keyfiyyəti ilə o ətrafdakıları həmişə təəccübləndirirdi.) Amma, dar macalda onu bilərəkdən diqqətsiz qoydular. Rövşənə ehtiyac duyuldugu anda laqeyd qaldılar.Amma, Rövşənin başqalarının agrısına Laqeyd qalması mümkün deyildi. O, ümumiyyətlə laqeyd qalmagı bacarmırdı.Ona görədə Nazir Müavini işlədiyi müddətdə adamlar Rövşənə onun səlahiyyətinə daxil olmayan problemlərini danışırdılar. Səhər qapısının agzını kəsdirib " BİZİM DƏRDLƏRİMİZİN DƏRMANI GƏLDİ" deyərdilər....Rövşənin qapısı hamının üzünə acıq olardı, amma onun üzünə bütün qapıları bagladılar.... Rövşən həmişə Ugurun diliylə danışardı, amma vaxt gəldi Ugur da ondan üz döndərdi.Gedirəm yer altda qəfəs almaga,
Qoymayın qayıdıb gəlməyə məni,
Qıymayın ŞUŞASIZ nəfəs almaga,
Qoymayın LACINSIZ ölməyə məni....